Elzo Dibbets en zijn werkelijkheid
Dibbets is in zijn schilderijen geinteresseerd in de werkelijkheden genomen uit zijn directe omgeving. Het gaat hem steeds om het dagelijks leven. Zijn schilderijen tonen vooral gebouwen, mensen en dieren. Deze onderwerpen worden eruit gelicht, ingekaderd, afgesneden, vergroot, vervaagd, verschoven….
Zo geeft Dibbets een detail van een pakhuis, waarbij hij zich beperkt tot de luiken, ramen en ankers. Die zorgen voor een boeiend ritme. Op een ander schilderij leidt een brug naar een hek voorzien van gaas. De aandacht van de kijker op dit werk wordt tenslotte getrokken naar het licht dat door een tunnelachtige doorgang valt.
Opvallend in zijn werk is de sobere voorstelling. Dibbets vermijdt in zijn werk die elementen, die hij als storend ervaart. Het is hem er om te doen binnen het schilderij een ideale wereld te scheppen die volledig in harmonie is, overeenkomend met zijn schoonheidsideaal.
Zijn schilderijen lijken realistisch maar zijn het in werkelijkheid niet. In werkelijkheid is het de wereld van Dibbets zelf. Hij zegt daarover: “ Uit de dingen om mij heen valt me van alles op: mensen, de houding waarin ze staan, hun bewegingen en hun relatie met de omgeving; de hele situatie. Het is dan soms maar een heel bepaald moment dat ik vast wil houden. Het gaat me om dat moment, om die houding, die lichtval enz… De rest van zo’n registratie heb ik niet nodig, die laat ik weg, terwijl andere elementen worden toegevoegd om het beeld te versterken. Het aantal knopen van een jas is niet van belang als litterair gegeven maar wel als beeldelement. Als ik bijvoorbeeld meer stippen nodig heb in het totaalbeeld van het schilderij dan komen er meer knopen op de jas. Dat geldt natuurlijk evenzo voor lijnen, vlakken, kleur, richting enz… Zo groeit een schilderij, waarbij ik de foto gebruik als geheugensteun. De eigen inventie speelt echter de hoofdrol, die is en blijft bepalend voor het eindresultaat.”
Dibbets gaat in eerste instantie uit van een witte en lichtgrijze onderschildering aangebracht met penseel, spons of verfspuit. Over deze onderschildering worden dan tientallen dunne transparante kleurlagen aangebracht [glacis]. Al werkend brengt hij steeds meer details aan, totdat zijn definitieve, het ideale beeld op het doek staat. Vaak maakt hij gebruik van een zeer verfijnd verfspuitje waar heel gedetailleerd mee kan worden geschilderd maar die net die subtiele onscherpte oplevert, die het beeld een onstoffelijk en ongrijpbaar karakter verleent.
Elzo Dibbets และความเป็นจริง
สิ่งที่เกี่ยวกับเรื่องนี้เป็นที่สนใจในความเป็นจริงที่นำมาจากสภาพแวดล้อมของเขาทันทีในภาพวาดของเขา มันมาถึงเขากลายเป็นชีวิตประจำวัน ภาพวาดของเขาแสดงสิ่งปลูกสร้างโดยเฉพาะอย่างยิ่งคนและสัตว์ ปัญหาเหล่านี้จะถูกแยกออกมา, กรอบ, ตัด, ขยาย, เบลอขยับ ....
ดังนั้น Dibbets ให้รายละเอียดของคลังสินค้า,ซึ่งเขาถูกกักตัวไว้ที่บานประตูหน้าต่างหน้าต่างและเบรก ที่ให้จังหวะที่น่าสนใจ ภาพวาดอื่นสร้างสะพานรั้วด้วยตาข่าย ความสนใจของผู้ชมในงานนี้ก็จะถูกวาดในที่สุดก็ถึงแสงที่ตก.
อย่างเด่นชัดในการทำงานของเขาโดยผ่านอุโมงค์เหมือนคือประสิทธิภาพการทำงานเงียบขรึม Dibbets หลีกเลี่ยงองค์ประกอบเหล่านั้นในการทำงานของเขาได้รับการฝึกฝนเป็นรบกวน เขาก็มีการทำภายในภาพวาดเพื่อสร้างอย่างสิ้นเชิงในความสามัคคีโลกที่เหมาะที่สอดคล้องกับอุดมคติของความงาม.
ภาพวาดของเขาปรากฏเป็นจริง แต่เป็นจริงไม่ได้ ในความเป็นจริงมันเป็นโลกของตัวเอง Dibbets เขากล่าวว่า "จากสิ่งรอบตัวฉันเป็นฉันทั้งหมด: คน,ตำแหน่งที่พวกเขายืนการเคลื่อนไหวและความสัมพันธ์ของพวกเขากับสภาพแวดล้อมของพวกเขาที่สถานการณ์ทั้งหมด บางครั้งมันเป็นเพียงช่วงเวลาที่พิเศษมากฉันต้องการให้ มันกังวลฉันว่าเวลาทัศนคติที่แสง ฯลฯ ที่ ... ส่วนที่เหลือของการลงทะเบียนดังกล่าวฉันไม่ต้องการที่ฉันออกไปในขณะที่องค์ประกอบอื่น ๆ ที่มีการเพิ่มเพื่อเสริมสร้างภาพลักษณ์จำนวนโหนดของแจ็คเก็ตไม่ได้เป็นสิ่งที่สำคัญเป็นข้อมูลวรรณกรรม แต่เป็นพิกเซล ตัวอย่างเช่นถ้าฉันจำเป็นต้องจุดมากขึ้นในภาพรวมของการวาดภาพแล้วบางส่วนปุ่มข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับแจ็คเก็ต ที่แน่นอนใช้อย่างเท่าเทียมกันกับเส้นพื้นผิว, สี ฯลฯ ทิศทางที่เติบโตขึ้น ... ดังนั้นภาพวาดซึ่งผมใช้รูปภาพเป็นตัวเตือนอย่างไรก็ตามการประดิษฐ์ของตัวเองเล่นบทบาทนำซึ่งเป็นและยังคงเป็นที่สิ้นผล. "
Dibbets เป็นครั้งแรกที่ออกจากการ underpainting สีเทาสีขาวและแสงด้วยแปรงฟองน้ำหรือสเปรย์ แล้วนับสิบชั้นบางสีโปร่งใส [เคลือบ]. เกี่ยวกับการ underpainting นี้ ในขณะที่ทำงานเขาใช้เวลารายละเอียดเพิ่มเติมและมากขึ้น,จนกระทั่งสุดท้ายของเขาภาพในอุดมคติบนผืนผ้าใบ เขามักจะใช้เข็มฉีดยาสีที่มีความซับซ้อนมากซึ่งสามารถวาดด้วยรายละเอียดมาก แต่เพียงว่าให้เบลอเล็กน้อยซึ่งจะช่วยให้ภาพตัวละครที่ไม่มีตัวตนและเข้าใจยาก.
การแปล กรุณารอสักครู่..
![](//thimg.ilovetranslation.com/pic/loading_3.gif?v=b9814dd30c1d7c59_8619)